Vervolg Tante Truus.

Samen met Noor en Marijke ging ik mee naar alle familieverjaardagen, ook mee naar de moeder van tante Truus, die boven hun grote speelgoedzaak woonde" Nieuw Parijs". In het magazijn mochten wij spelen als wij voorzichtig waren. Zo ontmoette ik ook de andere Loomans familie, alle ooms en tantes en hun kinderen .Verder gingen wij vaak fietsen met tante Truus, oom Gerard en de kinderen en picknicken op de Leusder heide, met wat te drinken en te eten en kijkend naar mijn nieuwe allerliefste tante en oom, die heel lief met elkaar waren. Zo ging een heerlijke zomer en een heerlijke winter voorbij, een van de meest gelukkige tijden die ik gekend heb, zorgeloos kind zijn. Detteke werd geboren en daarna Jacinta en ik maakte het allemaal mee en hoorde er gewoon bij. Toen ineens was het over, mijn vader kreeg rayon, Den Haag, Wassenaar, Rijswijk, Voorburg, Voorschoten en Leidschendam en wij moesten weg uit Amersfoort, na ander halfjaar, weg van mijn nieuwe familie, na al die heerlijke dagen met die heerlijke kinderen, tantes, ooms, grootouders, gezellige zomer met ijsjes, picknicken, warmte, gezelligheid en veel liefde van iedereen.
Diep verdrietig was ik en nog jaren ben ik er iedere zomer gaan logeren. Zoveel als ik kon, dus vele zomers heb ik er weken doorgebracht, een keer zal ik nooit vergeten toen kwam zij mij zelf persoonlijk van de trein halen en liepen wij gearmd naar hun huis en heb ik heerlijk met haar de hele weg kunnen praten wij tweeën, soms was er weer een kleintje bij en als er s'-nachts moest worden opgestaan, omdat er eentje kinkhoest had, dan zei ik tegen haar, ik ga wel blijf maar liggen en liep dan met Detteke rond tot de hoestbui over was, gaf haar haar druppels en alles en bleef bij haar tot ze sliep, als ik dan weer naar mijn eigen kamer liep, zij tante Truus dank je lieverd en zo hadden wij een hele goede understanding met elkaar, maar toen kwam de middelbare school, daar door kon ik minder vaak gaan en na de middelbare school kwam de kweekschool en toen werd het moeilijker en ik had geen geld, kon ook niet zo gauw aan geld komen en moest heel veel doen voor die school. Kreeg toen mijn eigen kind en ging in de Bilt wonen en vandaar kon ik met mijn kind en in verwachting van de volgende ook een paar keer bij haar zijn en logeren later wat vaker, Arlette weet het nog. Inmiddels had ze Pia en daarna Michiel gekregen, zes kinderen en wat was het er nog gezellig, heel knap vond ik dat. Daarna verhuisde ik naar Nieuwkoop en werd het moeilijker met 3 kinderen en geen vervoer weg te gaan. Maar zij bleef de vrouw naar wiens evenbeeld ik altijd gestreefd heb. Mijn grote lichtende voorbeeld en zodra ik het idee had, dat haar beeld niet meer duidelijk in mijn ziel gegrift stond, ging ik haar opzoeken en tankte de warmte, de liefde, de hartelijkheid en de gezelligheid weer bij. Zoals zij was zo wilde ik trachten ook te zijn als vrouw en moeder. Later, samen met Willem, hebben wij haar zoveel mogelijk opgezocht en gezien hoe ze van innerlijke en uiterlijke beeldschone vrouw, een hele lieve oma werd, met heel veel verdriet en hoe ze al dat vele verdriet en persoonlijke narigheid op haar fijne wijze weer wist te accepteren.Nooit een klacht. Uren hebben wij gepraat over het leven en van alles. Nooit, in mijn hele leven, heb ik zo'n fijn mens en wezen ontmoet als mijn tante Truus. Ze is helaas op 86 jarige leeftijd gestorven en daar stond ik dan voor het eerst weer op de begraafplaats in de Bergstraat tegenover het huis, waar ik haar voor het eerst gezien had en heb daar afscheid van haar genomen. Nooit heeft ze mij laten vallen, nooit heeft ze mij het gevoel gegeven dat ik er niet bij hoorde, nooit heeft ze mij teleurgesteld, altijd weer verbaasde zij mij, door de warme manier, waarop zij mij en Willem later ook in haar armen sloot en diep in mijn ziel heeft zij mij geraakt en de warmte gegeven waar ik zo vreselijk naar hunkerde, mijn Tante Truus.