Een bizar verhaaltje wat mij overkwam.

Een verhaal wat mij is overkomen. Voor mijn vriendin hier kwam logeren, ging ik woensdag naar de kapper, Patrick. Ik zat te kijken naar de vrouw waar hij mee bezig was en dacht wat een beeldig haar heeft zij en wat maakt hij er weer een beeldig kapsel van, de vrouw lachte even naar mij en ze zag er heel slank uit, met prachtige kleren en hele mooie maar stevige schoenen en ik dacht nog wat ziet zij er mooi uit, zo slank en nog zulk mooi dik haar, knap gezichtje, zo ongeveer 72 jaar oud, haar haar had alle tinten grijs. Toen ze klaar was hield hij een spiegel achter haar en ik dacht nu die kan met een gerust hart uitgaan, haar haar zit prachtig, ik groette haar en zij mij en ik zei, het zit geweldig mooi, dank u zei ze, maar haar stem klonk een beetje vreemd. Ze rekende af en toen hoorde ik Patrick zeggen heel veel sterkte, hij hield haar hand lang vast en zij knikte, iemand kwam haar ophalen, dan ga ik meteen aan het fantaseren, dat zal vast haar dochter zijn of schoondochter, leuk hoor!!!!. Patrick draaide zich om naar mij en begon mijn haar te verven, ik vroeg, Patrick waarom zei je sterkte, het beste met u. Patrick zei deze vrouw gaat morgen euthanasie plegen, ik voelde mij helemaal beroerd en misselijk worden, hij zag het, hij zei dat is echt waar, zij heeft keelkanker en ze hebben haar helemaal opgegeven, maar zij wilde eerst haar haar nog laten doen en haalde snel een kopje koffie voor mij, nu drie dagen later schrijf ik dit aan jullie, nu is zij er al niet meer, zo iets is niet te bevatten, maar toch ben ik, ondanks dat ik er zo beroerd van geweest ben, heel blij dit meegemaakt te hebben, hoe erg ik het ook vond, want je beseft dan pas, als je daar rijdt naar huis, in het zonnetje, alles in bloei komend, heerlijk weer, hoe gelukkig je dan eigenlijk moet zijn, want het is zo ineens voorbij, het hele weekend liep ik ondanks de drukte op wolken, zo blij was ik om te leven, moest het even met jullie delen, lieve groeten, Dinkie.