zaterdag 7 september 2019

Onze fantastische dokter Daniels .

Komend uit het westen van Nederland, waar je gewend bent gewoon zelf  te kiezen wie je huisarts wordt kom je in een prachtig mooi ringdorp te wonen Dreischor, mooiste dorp vind ik van alle dorpen. Maar ieder dorp heeft zo zijn eigen arts en of je het leuk vind of niet je hebt het maar te accepteren, zo ook wij eigen wijzen uit het westen, enfin dat liep wel degelijk fout, de samenwerking was ver te zoeken en het liep helemaal mis, er moest en zou een andere komen, een waar we ons happy en goed bij voelden, tenslotte waren we dat gewend. Na veel vragen en luisteren vooral hoorden we meerdere keren dokter Daniels naam. Na verder gevraagd te hebben bleek uit alles wat wij zagen en hoorden dat hij toch wel een hele fijne en echte goede huisarts was en van wanten wist en rustig kon luisteren, heerlijk, dat wilden we dolgraag, na een nogal enerverend leven hadden we dat ook nodig beiden. Maar goed na een mooie vaarwel brief aan de huisarts van het dorp  en een kort gesprek met dokter Daniels, die een praktijk hier net was begonnen, konden wij er bij mits we niet te veel noten op onze westerse zang hadden met het oog op de afstand. Zo gezegd zo gedaan, ik naar onze nieuwe fijne dokter Daniels, alsof ik thuiskwam, geen enkel probleem, daar zat een ontzettend lieve, rustige, doortastende, echte huisarts, met een hele lieve smile en een goede kijk op alles en luisterde naar wat je zei en overlegde met jou de mogelijkheden, die er waren en wat hij de beste strategie vond en wist je daarvan ook te overtuigen, al met al waren wij thuis en ik moet zeggen in al de 35 jaar dat wij met deze dokter hier geleefd hebben, heb ik mij enorm gesteund en enorm goed begrepen gevoeld en veilig vooral. Ook bijzonder fijne momenten met deze lieve dokter aan onze zijde gehad, als een ouder iemand is niets zo fijn als het gevoel te krijgen dat je echt gesteund wordt en dat er iemand met je mee denkt.  Pas toen we het bericht kregen dat dokter Daniels er mee ging stoppen, hij ging met pensioen, niet te geloven wij zagen het niet, maar het was wel zo voor ons was hij eeuwig jong en sterk, dus een grote schrik, 84 jaar en een hele nieuwe dokter was wel het laatste waar je naar verlangd en zeker niet na hem. Maar dat is weer een volgend verhaal wat nog geleefd moet worden, het helpt wel dat zij, dit keer een zij, les heeft gehad van mijn zoon professor dr Walter van den Broek in het Erasmus ziekenhuis in Rotterdam, mijn zoon kent haar ook nog. Op een dag zat ik in de auto bij de gitaren zaak in Zierikzee te wachten op mijn man, die in die zaak bezig was met gitaar snaren waarvan ik wist, dat duurt wel even, toen ineens dokter Daniels langs het raam van de auto liep en door ging met zijn tas en alles bij zich, een hele golf van pijn en verdriet ging door mij heen, want deze zo rustige fijne en beschaafde dokter van ons was ons dierbaar geworden en het doet ons beslist verdriet, dat hij weg gaat, want als er een het beroep van huisarts waar heeft gemaakt is het wel dokter Daniels en wij zullen hem zeker intens missen en wij hopen dat hij nog heel veel gelukkige en mooie jaren zal hebben te midden van wat hem lief en wat hem dierbaar is. Zoals hij daar zo liep langs onze auto, zo zal dat beeld tot het einde van mijn leven mij bij blijven en onze dank is groot. Hele fijne en nog mooi jaren dokter Daniels wensen wij u toe, wel verdiend. Dank voor alles Dinkie en Willem Boutkan.  

Geen opmerkingen: