Anton Herbert van der Sluis.

Lieve broer jij als eerste van de enige twee kinderen van Henk en Gwen , en jij de jongste , het was een onverwachtse schok in eens te horen, dat je was vertrokken, heel stilletjes in de nacht en heel erg rustig en een ieder was het daarover eens, dat jij er bij lag alsof je zo zou wakker worden en weer zou gaan beginnen met je leven, maar nee dit keer bleef je liggen. En had je dit aardse verlaten zonder dat iemand er weet van had, geweldig en erg verstandig ook en ook fijn voor jou je hele ziel in een klap uit jouw demente oude body, geweldig blij zal je geweest zijn toen je weer gewoon je eigen zelf was mijn gewone broer Anton, na vele jaren weer je eigen ziel en bevrijd van een ziek en verward lichaam, wat zal je blij geweest zijn en ik hoop dat je ook terug hebt gedacht zoals ik ook gedaan heb toen ik hoorde dat je was overleden ,aan onze gezamenlijke jeugd en kindertijd ook samen in het concentratie kamp waar jij een ieder nog wel eens de stuipen op het lijf gaf door gewoon dingen te doen, die geen mens durfde te doen en waar je flink voor op je duvel kreeg , maar menig keer heb ik voor je gezorgd in het kamp als Gwen weer in het kamphospitaal lag . De mooiste herinneringen heb ik nog aan onze levens samen in de bergen zonder andere kinderen waren we veel en vaak samen en ging het allemaal erg goed en gezellig en hebben we een vooroorlogse super tijd gehad met sprookjes achtige levens en ervaringen geweldig mooie en geweldige prachtige tijden ook met Wil en Eep in de bergen geweldig met zijn vieren uren gespeeld en genoten een prachtige mooie omgeving en tijd. Ook samen in het huis  met alle verrekijkers, waar we beiden enorm van genoten hebben en samen maiskolven verbranden op houtvuurtjes en ze opaten en rond zwierven in de maisvelden met onze lieve Spankie  , onze koe Mawoer en al onze kippen en het varken en de groente tuin ook een geweldige mooie bruiloft samen  hebben bijgewoond van een Indonesische hoge dame met drie dagen een feest festijn met heel erg veel snoep en douchen in de kalie , super mooie tijden , Anton dat kon niemand meer van ons afnemen , ook alle avonden met Elsie in dat beeldige huis in de bergen met de verrekijkers en Ovemaltine en gas lampen in de avond en de prachtige omgeving, die ik nooit meer zal vergeten alleen al de tocht van Soerabaja naar de bergen was iets voor een film set met de Osse karren met de wiebelende lampen en het gekraak van de houten wagens en de zachte geluiden van de zweep niet hard maar wel even corrigerend , ach wat vonden wij dat mooi en heerlijk en wat genoten wij altijd in de bergen met de kapok bomen en de apen die jij in het huis toe liet door de ramen te openen, wat verboden was en die uit het ravijn ons huis in klommen, God wat een bende was dat en wat heb je gegild toen ze aan je haren trokken omdat je blond haar had. En niet te vergeten alle huizen, die pappa huurde in de bergen met zwembaden, waar wij beiden zonder enige hulp hebben leren zwemmen, omdat hij steeds het water wat hoger liet vollopen allemaal sprookjesachtige tijden en dagen met paardrijden, zwemmen en nog veel meer, heerlijke geweldige spannende avonturen .  Verder waren het  daarna moeilijke en droeve tijden en hebben we weinig met elkaar opgetrokken en nog minder erna in ons mooie Wassenaar , toen was jij de stamhouder al in eens, maar dus ook erg veel problemen met je moeder gehad, wat eigenlijk heel normaal is voor een jonge puber zoon , maar waar onze moeder vrij slecht mee kon omgaan, heel jammer , je was inderdaad niet de makkelijkste toen, maar heb er wel ook af en toe van genoten, want jij was wel de enige, die wel eens te hard de waarheid tegen haar vertelde, wat jou niet in dank werd afgenomen, met de nodige drama's waar pappa en ik beiden erg slecht tegen konden, Op de kunstacademie bloeide jij helemaal op en voor je het wist had het jou helemaal te pakken en heb je er een geweldig mooie tijd gehad en je diploma's gehaald heel erg fijn en mooi , toen kwam het werk en de vrouwen, waar ik heel weinig van heb meegekregen en vanaf weet , via Gwen werd ik van van alles op de hoogte gehouden niet altijd op de goede manier. Na je tweede echtscheiding hebben wij jou op verzoek van een schat van een hele oude dame van in de 80 was zij, die zich over jou ontfermde, had gevraagd jou naar Holland te halen waar ik en Willem nog iedere dag blij over zijn ,want hier heb je nog in je mooie huis op de Calandweg een geweldige mooie tijd gehad, alleen was jouw ziekte toen al begonnen en moesten wij het verval langzaam zien toeslaan wat erg verdrietig was , maar uiteindelijk gaf je je gewonnen en werd De Wieken je laatste adres in Zierikzee , waar twee van mijn buurvrouwen jou helemaal konden mee maken en mij het een en andere over je konden vertellen en alles liep er goed, dat had je goed uitgezocht en erg goed gedaan helaas was daar ook het afscheid van je katten wat gelukkig al niet helemaal meer tot je doordrong, ook nog Hanneke werkte er een goede kennis van ons allemaal .Lieve Anton hoop dat je nu weer erg gelukkig bent, want je bent weer de ziel die je was toen je in dit leven begon en allen zijn hier om afscheid van je te nemen als familie lid van deze familie , lieverd ook namens mij je grote zus Dinkie , ik hoop dat ik de lieve Anton van heel vroeger weer terug zie als ik daar ook ben , dag Tonnebaas !!