bezoek oudste zoon en schoondochter

Ik zal beginnen met te vertellen wie ik ben. Ik ben 72 jaar, Marjolein Maud van der Sluis en getrouwd met Willem, al 32 jaar, heel gelukkig, heb 4 kinderen uit mijn eerste huwelijk, die allemaal prima terecht zijn gekomen en schitterende carrières hebben, er zijn er drie getrouwd, dat zijn de twee zonen en een oudste dochter, de zonen hebben ieder ook weer twee kinderen, een meisje en een jongen, Steffie 20 jaar en Bas 16 jaar van de oudste zoon en van de jongste zoon, Eva 10 jaar en David 4 jaar. Een apart stel mensen. In mijn jeugd heb ik van mijn 7e  tot mijn 12e in het jappenkamp gezeten en zijn mijn ouders alles wat ze hadden opgebouwd kwijtgeraakt, ook hebben wij in het ergste kamp Ambarawa gezeten dat door de Indonesiërs is aangevallen na de bevrijding, door Gurkha's zijn wij toen gered, fantastische vechtersbazen, die nergens bang voor waren, mijn petje af voor deze mensen. Na veel omzwervingen kwamen wij in Holland aan met de Klipfontein. Een jaar lagere school gehad en een vader, die als vermist was opgegeven, gevangen genomen door de Indonesiërs, maar die veel  later dan wij toch bevrijd werd en toen na een tijd in een ziekenhuis gelegen te hebben naar ons toe kwam we kwamen toen eindelijk in 1948 bij elkaar als gezin en zijn in Wassenaar gaan wonen, daar wij via familie een huis konden huren in de Pauw als de armste mensen in de rijkste buurt, maar ik heb daar een geweldige tijd gehad, ook op het Reinlands Lyceum. Te jong getrouwd met de verkeerde, 4 kinderen, veel verhuisd en gescheiden, de kinderen alleen opgevoed en erg van ze genoten, ik vond het moeder zijn geweldig was stapel op ze allemaal, met een leuke man had ik er wel zeven willen hebben, ze zijn nooit naar de kleuterschool geweest, geen van allen, ik vond het veel te fijn met ze thuis, dat was mijn home, mijn gezin en nog voel ik dat zo. Gelukkig heb ik geleerd afstand te nemen, dankzij mijn tweede ontzettend lieve man, waarmee ik heel gelukkig ben en die ik een volgend leven als man weer zou willen. Wij wonen in een vlasboerderijtje, helaas niet helemaal buiten, een tuin van 750 m2, geheel omheind, want we hebben ook altijd honden en katten gehad, vooral Siamezen en veel Teckels, nu hebben we helaas nog maar een Teckel, Kaatje van 11 jaar oud alweer , de twee Tibetanen die wij erbij hadden zijn helaas ook al weer weg. Oudste zoon woont in Kralingen, oudste dochter in Appelscha, tweede dochter in Clingendael Den Haag en jongste zoon in ons dorp, drie straten van mij vandaan, met Eva en David en zijn vrouw Inge en hond Kixx, dit was in een nutshell mijn leven. Wij houden van heel veel muziek, heel veel films, heel veel lezen, tuinieren en veilingen bezoeken, familie, vrienden en natuurlijk ook computeren, eigenlijk is het heel veel waar we mee bezig zijn, plus je huishouden, plus 11 jaar oppassen een keer per week op Eva en David. Eva en David zijn het dierbaarste wat mij is overkomen na mijn eigen kinderen en ik ben blij dat ik het heb kunnen doen, met een knieoperatie en een galblaasoperatie er tussendoor en bijna nooit een dag verzuimd met oppassen. Dit vlasboederijtje is van 1895, dus erg bewerkelijk en vraagt veel energie van ons, want wij doen alles bijna zelf, Willem is gelukkig 6 jaar jonger dan ik ben en kan dat met mij samen best nog wel aan, maar in de toekomst, zeer nabije toekomst, zullen wij hier helaas weg moeten en om dan nog wat geld over te houden, toch naar dochter in Appelscha gaan, maar de twijfel is groot en ik weet het nog niet, dus dat wordt nog spannend. Dit was de voorgeschiedenis van deze blogger, Dinkie.