Lieve Anja.

De zwarte grote angst aanjagende auto kwam dichterbij, langzaam de straat in als een sluipend monster. Het stopte voor het huis, waar wij net afscheid hadden genomen van onze dierbare lieve jonge vriendin(45 jaar), die, na een 10 jaar lange strijd met kanker, ons verlaten had. Staande naast onze auto keken wij naar deze grote nare zwarte auto, waarom zwart, zo indringend, zo somber, weg moest zij van haar geweldige man en zoon, van 15 jaar. Alles zeer te begrijpen met het verstand, maar je hart wil er absoluut niet aan, dat dat zwarte monster haar voorgoed meeneemt. Dit lieve wezen Anja kwam heel onverwachts in ons leven, wij waren de enige getuigen van hun huwelijk. Zij,allebei modern, jong, echte individualisten, een mooi modern apart paar, beiden hadden onze kinderen kunnen zijn. Diep geroerd waren wij door deze heel bijzondere geste, vele huwelijken hadden wij gemist of waren pijnlijk, dit gaf ons een heerlijk gevoel. In het prachtige oude stadhuis van Brouwershaven stonden wij daar beiden als enige getuigen van deze verbintenis. Wie had toen ooit kunnen vermoeden, dat het zwarte monster, hun voorgoed uit elkaar zou halen. Zonnig vrolijk hebben wij die hele dag met ze doorgebracht, in Veere lunchen, in Zierikzee dineren, prachtig weer, mooie beelden. Het Veerse Meer op de achtergrond, een hele gelukzalige blije dag. Zij woonden toen al in een oude boerderij in ons dorp, Ruud, ex- schoonzoon van mijn man, met Anja. Ruud, spelend in een heavy metal band, dol op boten, een hele goede zeiler, zelfde hobby's als Willem, gitaren en boten. Toen kochten zij na plus minus 6 jaar een oud authentiek vrachtschip, 26 meter lang, moest totaal weer in ere hersteld worden en tegelijk er in wonen met hun inmiddels geboren zoon Joeri, dat waren jaren van keihard ploeteren en veel geld kwijt zijn, maar het resultaat was er dan ook wel, een prachtig varend zeilvrachtschip. Toen kwam ineens het eerste knobbeltje bij Anja, alles weggehaald plus lymfeklieren, vijf jaar angstige rust, varen, genieten, varen in Frankrijk en heerlijk wonen op het water. Joeri beviel het leven op deze grote boot uitstekend, zwemmen, vissen en veel vriendjes in de haven, een bruin leven en beide ouders genoten van hun bijzonder fijne knul. Groot drumstel in de boot, want ook Joeri is vervuld van muziek, speelt nu ook als 15 jarige in een bandje. Dan ineens, op vakantie zijnde, na 5 jaar een heel klein knobbeltje aan de andere kant! Toen startte de dodelijke weg zonder enige vorm van barmhartigheid, maar in de meest zware vorm van lijden, die vijf jaar duurde, een genadeloze strijd voor alle drie, die eindigde met het vreselijke zwarte monster voor de deur, het afscheid van hun liefste vrouw en moeder. Ook wij waren getuigen van al dit zinloze leed en verdriet, machteloos, hulpeloos toe zien, afscheid nemen van dit lieve wezen, Anja, dat maar zo kort bij ons mocht zijn, Dinkie.