Mijn Tante Truus
Na onze aankomst in Holland, zie het weerzien met mijn vader, kwamen wij dus in de Bergstraat terecht te Amersfoort in een dubbel bovenhuis tegenover het kerkhof. Iedere avond keek ik er naar vanaf mijn bed in het kamertje boven de voordeur. Voor het eerst het gezin bij elkaar, mijn broertje en ik genoten. Wij hadden elkaar ook een tijd niet gezien. Eenmaal per week gingen wij naar het badhuis, op zondagmorgen, om ons daar te douchen met heet water en ons haar te wassen, schoon en warm kwamen wij dan weer thuis voor de lunch. Maar na een paar weken moest mijn vader helaas allen naar Dordrecht voor een opfris cursus in zijn vak bij zijn oude maatschappij. Thuis werd het weer stiller en met een strenge moeder kon je niet veel doen. Op een dag ging de bel en ik deed open, een hele lieve stem zei: jij bent zeker Dinkie. Ja, zei ik. Ik kom eventjes wat brengen voor je moeder en ik tante Truus Nooy. Een heerlijke warmte kwam mij tegemoet en daar kwam het liefste wezen dat ik ooit ontmoet heb met al haar warmte naar mij toe. Ik was sprakeloos. Zij bracht een hele doos met roze serviesgoed mee, prachtig vonden wij het. Zij was de vrouw van mijn vader's collega in Amersfoort en via de Maatschappij had zij alles over ons gehoord en was zo snel mogelijk met alle liefde en gulheid gekomen om te zien of zij nog iets voor ons kon doen. Mijn moeder bood haar een kopje thee aan en zei dat ze heel blij was met het serviesgoed, maar dat alles verder o.k. was en wij verder van alles voldoende hadden. Na het kopje thee, zei mijn allerliefste nieuwe tante Truus: misschien heeft Dinkie wel zin om bij ons te komen spelen met Marijke en |Noortje, ze is van harte welkom, dan zie ik je dus vanmiddag, dat is dan afgesproken en daar ging zij. Mijn hart zat in mijn keel van blijdschap en niets kon mij meer tegenhouden, de afspraak was al gemaakt, ook voor mijn moeder was er geen ontkomen aan. 's Middags ging ik er heen vol verwachting. Eindelijk vond ik de Paulus Buyslaan en stond ik voor het meest schattige huis met een rieten dak, dat je je maar kunt voorstellen. De deur ging open en daar werd ik voor eens en altijd in de liefdevolle warmte van dat gezin opgenomen. Vanaf die tijd zat ik er bijna iedere dag en speelde ik met Marijke en Noortje en genoot. Het waren allerliefste zusjes voor mij, mijn hart hunkerde naar dit gezellige, vrolijke en warme gezin, daar was ook oom Gerard, de vader van het gezin en allerliefste man, die heel graag viool speelde. Wij zongen dan allemaal mee. Ook was er Juffie, die tante Truus hielp in het huishouden. Nooit zal ik meer de grote lange tafel vergeten waar we met zijn allen aan zaten te eten en waar voor het eten altijd gebeden werd, vaak door een van de kinderen. Vooral Marijke was daar erg goed in. Noortje vergat nog wel eens wat. Dinkie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten