Onze reis naar Italie.

Wonende in het prachtige mooie en fijne Voorschoten, besloten wij om dat jaar eens heerlijk met vakantie naar Italië te gaan , heerlijk huisje aan de Adriatische kust was zo gehuurd , hele familie blij, Italië werd het . Wij vertrokken bepakt en helemaal vol met alles wat wij dachten nodig te hebben en werden uitgezwaaid door de buren, zo ging dat vroeger nog. De reis was een een tocht om nooit meer te vergeten.. Andy startte meteen met diarree in de auto, waardoor wij allemaal in de stank zaten en overal werd hij iedere keer weer verschoond met een flinke pot Nivea en papierenzakdoekjes gewassen , hopende dat hij nu wel eens leeg zou zijn , dat viel tegen. Na nog wat drama's waar niemand op gerekend had kwamen wij eindelijk op de plaats van bestemming, een schattig mooi huisje , flink met de Dettol door alles heen, tropen afwijking, de bedjes opgemaakt, aangemeld en het feest kon beginnen, alles was gezellig en leuk , alleen mijn kleine Andy van toen 3 en een half  jaar kreeg zomaar ineens verhoging, niet aan denken, kwam vast door de diarree en de hitte, die nog al heel erg was zo ineens komende uit koud en nat Holland , alles liep vrij vlot voor ons doen , strand was heet kon niet op gelopen worden, jammer, maar goed dan het stadje maar in, zonnehoeden en zonnebrillen gekocht, heerlijk lunchen en alles liep nog steeds gezellig. Leuke foto's gemaakt met alle nieuwe hoeden brillen op voor het huisje, voor de oma's en opa's thuis. In het huisje heerlijk gegeten, zelf gekookt alles en heerlijk op het terrasje zittend met een kop koffie ging Andy, die bij ons op de kamer sliep ook mee naar zijn bedje , in de nacht huilende Andy gloeiend heet , koorts , wat nu helemaal dodelijk ongerust, een pilletje gegeven hopende dat het de volgende dag beter zou zijn ging hij dan eindelijk slapen de volgende dag 38.5 niet hoog meer wel verhoging, wat nu er werd gezegd valt wel mee, dus ons maar niet te druk over maken, maar het drukte erg op zenuwen, verder normaal alles gedaan met zoveel mogelijk gezellige momenten, strand, zon , zee, heerlijk eten, wandelen ach van alles wat je al zo doet op een vakantie met kinderen.  In de avond koorts omhoog toen werd het voor mij toch wel iets vervelender en weer niet zo goed slapen Andy huilend in zin bedje, weer zenuwen en zorgen . Toen naar een dokter geïnformeerd, maar dat gaf nog al problemen , toen schoot mij te binnen dat er vlak bij ons in een van de huisjes een arts zat , ik dacht als het morgen nog zo is ga ik er absoluut heen, vier dagen steeds hetzelfde verhoging en in de avond koorts kan niet. Die avond weer precies hetzelfde hogere koorts en slecht slapen huilerig weer en de volgende ochtend weer 38.5. Ik tegen de zin van mijn ex naar een paar huizen verder op naar de arts, heb heel beleefd gevraagd of ik hun even mocht storen, daar ik al vier dagen met een naar mijn idee wel ernstig probleem zat.  Hij was aardig en zei oke dan maar . Ik vertelde wat er aan de hand was en hij bood aan even te komen kijken, hij heeft Andy onderzocht, temperatuur gemeten en ja hoor 38.5. Ja zei hij dat is niet in orde, weet je wat, ik heb een paar kuurtjes penicilline  bij me, daar geef ik er hem een van en dan kan er niets meer gebeuren. Zo gezegd zo gedaan, Andy aan de kuur , hij werd er ziek en misselijk van maar hij maakte de kuur af, inmiddels proberen te redden wat er te redden viel van onze vakantie in heerlijk Italië. Ik ging zelfs naar de kapper en ik was al buiten aan het wachten toen mij iets vreemds overkwam. Terwijl ik daar zo zat werd ik ineens overspoeld met een gevoel van ik moet zo naar huis, ik woon hier vlakbij, net toen ik wilde opstaan om naar ons huis te gaan , stond Arlette ineens voor mijn neus , mam we komen je halen je was al klaar , ik dacht ineens wie is dat ken ik die en ineens was ik er weer. O lieve schat wat gezellig dat je meekwam, wil jij je haar ook even laten doen, maar nee dat wilde ze niet, nog wat verbaasd ging ik mee  en dacht zou ik op twee plekken te gelijk wonen, nee dat kan niet, enfin ik schoof het van mij af. Later zei mijn vader dat is nu een deja vu, herkenning van een plek waar je al eens eerder geweest bent in een vorig leven. Nog wat versuft en verbaast in het huisje gingen we weer eens uit eten, het eten was te lekker zodat we weer heerlijk buiten konden zitten genieten van het uitzicht en alles ik genoot en voelde mij er volkomen thuis.Hoe de kinderen het beleefd hebben weet ik niet precies op die leeftijd klagen ze vaak of helemaal niet en hoor je later pas alles. Weer ging onze lieverd niet slapen, de kuur was af en weer had hij koorts ik was heel erg bezorgd, dit duurde nu al een week en langer en weer steeg de koorts nu was mijn ex nog al een ongeduldig iemand en midden in de nacht om 1 uur zei hij wij gaan naar huis , om 2 uur precies was alles gepakt en zaten ze allemaal slaperig en doodmoe in de auto, wat een enorm voordeel was, want de  hele reis door tunnels over bruggen door allerlei landen heen gaven ze geen kik, alleen wat dorst en honger waar we op berekend waren, want ik was gewaarschuwd we rijden door naar huis , je wilt het niet geloven , maar om 10 uur in de avond arriveerden wij kapot en stijf als een plank in Voorschoten, iedereen liep op zijn laatste benen mijn ex toen ook ,wie schetst mijn verbazing, Andy liep de trap en op en riep: mijn bed, mijn bed , hij ging er in en sliep direct , de volgende ochtend kwam de huisarts, die had ik direct gebeld, was onze buurman, het manneke had absoluut geen graad koorts meer . Hij mankeert absoluut niets zei de huisarts , vrolijk stapte Andy rond zonder een greintje koorts meer, ons allemaal  stomverbaasd achterlatend en ging hij vrolijk spelen. De dokter keek mij aan en zei: hij had heimwee, daar kun je zelfs koorts van krijgen en daar helpt  ook penicilline niet tegen .  Dinkie.