Oppassen

Wij hebben drie schoondochters, geen van deze drie was het type van: mijn schoonmoeder druk ik aan mijn boezem en zal altijd lief voor haar zijn, wie dat verwacht is snel een illusie armer. Het is meer zo van, val je mij niet lastig, dan doe ik het jou ook niet. Heel groot was dan ook mijn verbazing toen er gevraagd werd of ik op het eerste kleinkind van mijn jongste zoon  en schoondochter wilde passen, een dag in de week, ik voelde mij zeer vereerd met zoveel vertrouwen in mij, het moest wel een vast contract zijn voor enkele jaren, wie denkt daar nu over na ik in ieder geval niet. Maar ik was zeer verheugd en blij dat kleine poppedeintje een hele dag voor mij alleen, maar ook de angst sloeg mij om het hart, de verantwoordelijkheid voor zo'n klein mensje, enfin, box, bedje, wagentje, matrasje enz., enz., aangeschaft, dat was enig en duur. Verder nog van alles, drinkbeker, luiers ,mijn leven startte opnieuw. En daar was ze dan, de eerste keer, het zweet gutste van mij af bij de eerste luier en het flesje en boertje, alles moest op tijd en dan ook nog slapen, vooral dat laatste, iedere 6 minuten ging ik kijken of ze wel oké was, bij Oprah was de wiegendood behandeld, ik had het niet meer .Na anderhalf jaar was de bloeddruk zo hoog, dat de dokter aanraadde haar halve dagen te nemen, wat ik eerst niet deed, dus pillen slikken. Wij hebben het tot bijna drie jaar volgehouden, toen ging ze ochtends naar de crèche tot 1 uur en om half 1 iedere week stonden we daar, dolblij haar te kunnen ophalen. Maar wat heb ik van het kind genoten, samen met Willem, het was ons kind, die dagen, wat hebben we haar geknuffeld . Wij konden niet genoeg krijgen van dat schattige mensje Eva, er werd van alles door ons gekocht, heerlijk verwennen, heerlijk spelen met poppetjes, met keukentjes, poppenhuizen, het kon niet op. Wij hebben samen genoten van het hummeltje, ze had moeite met slapen, heel erg, haar vader had dat ook , dus middags om 2 uur wij in de auto zachtjes rijden, baby, kind,  op schoot en ja hoor na een kwartiertje sliep ze en dan gingen wij doodstil ergens bij water staan, kijken naar zeilboten en als mijn arm ging slapen, dan nam Willem haar over op zijn arm, heel voorzichtig en zo sliep ze dan 2 uur . Toen ze er te oud voor werd en wakker bleef zijn wij naar alle speeltuinen op het eiland geweest, naar alle tuincentra, naar strandjes en ook de kinderkermis, een hele grote hal met opblaas toestellen, glijbanen, bergen, spring dingen enz.,daar aten wij dan pannenkoeken en dronken er wat, dat was oergezellig. Hebben er in de loop van elf jaar heel veel uren doorgebracht, hollend, klimmend, puffend op onze blote voeten achter Eva aan, kapot waren wij s avonds, gesloopt, maar toch genoten wij met haar en als wij daar weg gingen altijd een ijsje. Ze heeft bij ons in al die jaren nog nooit een keer gehuild. Ook hebben Eva en ik uren toneel gespeeld op zolder met verkleed kleren en ook zonder, van alles ben ik geweest en Eva  vertelde wat ik moest doen, verder nog uren verstoppertje gespeeld, een keer had ik mij zo in allerlei bochten gewrongen, dat ik vreselijke kramp kreeg, het heeft even geduurd voor dat dat over was, ook in de tuin, die kleintjes konden zich zo goed verstoppen, dat wij uren liepen te zoeken en ik uiteindelijk zei van kom maar je hebt gewonnen. Ook was er een plek waar de elfjes woonden, ik zocht echte films op met elfjes, wij hebben een zo'n film en ook verhaaltjes over elfjes, jaren heeft zij post gekregen en dingetjes gemaakt voor de elfjes, net als mijn andere kleindochter en iedere keer heb ik minuscule briefjes zitten schrijven en op rommelmarkten naar mini  mini poppetjes gezocht, die zij dan weer van de elfjes kregen, dat heeft al die jaren geduurd en later toen zij allebei aan mij vroegen zo met een jaar of 14 van oma was dat nu echt zo, deed het mij verdriet ze te vertellen dat ik de briefjes en de cadeautjes had gedaan, als zij elkaar zien hebben zij het er altijd over de beide nichtjes, maar ik heb het supergoed gebracht en van genoten. Kijk, daar ben je oma voor en met Bas was ik B 1 van Adriaan en  hij was dan Bassie, hele stukken uit de film hebben wij samen gespeeld in de auto en overal, verder heb ik met echte klinkers samen met hem forten gebouwd en daar de autootjes en de ridders bij gedaan uit Andy's kindertijd . Ook was ons bed een kasteel en Bas moest het bos in om wild te gaan vangen voor onze maaltijd, geweldig en altijd kwam opa dan na een paar uurtjes met heerlijke thee soms knakworstjes en ook hebben wij uren en dagen met Bas en Steph gemonopolyd, zelfs in onze pyjama's, nu is die tijd voorbij, na 17 jaar met alle kleinkinderen gaan wij onze echte oude dag in. Maar ik houd zoveel van deze kleinkinderen, dat ik ook moet leren dit wat los te laten. Wij hopen op een heerlijke manier nog heel veel van deze kleinkinderen te kunnen genieten. Eva zit inmiddels in Tilburg voor haar verdere toneel opleiding, David is nog iedere donderdag bij ons en dat is ook het laatste jaar, dan gaat hij naar de middelbare school en als het lukt ons huis te verkopen gaan wij samen naar Drenthe, helemaal vrij zijn en onze laatste jaren samen te genieten van kleine uitstapjes. Eva komt iedere zondag even haar portie knuffels halen, maar zij wordt nu 17 jaar over een week en als zij straks een vriendje krijgt dan zal ook dat anders gaan worden en zo hoort het ook. Maar wij  hadden het echt niet willen missen voor geen goud, wij hadden het ook echt niet zo lang gedaan, als zij niet zo geweldig bij ons pasten, alle kleinkinderen, alsof het helemaal eigen was.. Voor haar eindexamen moest ik zelfs met haar, Eva, mee het toneel op, omdat zij dat in al die jaren gewend was met oma toneel te spelen, de school vond het prima en zij kreeg er een 9 voor op haar eindexamen lijst, daar was ik heel blij om, er is een video van die zal ik er nog eens bij doen, Dinkie.

Gezondheid

Twee bloeddrukpillen en een plaspil, 4 maal penecelinekuur in een jaar, ik liep regelrecht de dood in, had daar absoluut geen zin in, ben gaan zoeken op het net, eerst de bloeddruk, aders beter, maar hoe: via dokter Mathias Rath, die binnen is, niet voor niets denk ik maar. Over gegaan op L-lysine en Proline en 1 gram vitamine C en Carnitine, daarna gaan werken aan het immuun systeem, dat was aan gort, duidelijk. Proteine, grote hoeveelheden, plus, als vervanger van de plaspil, cranberry pillen en koemiskoetjing, dat werkte allemaal grandioos aangezien het hart ook een spier is en de rest van mijn spieren ook niet zo best meer waren : bcaa amino x-tra, l-leucine, l-valine, l-isoleucine. Verder catsclaw en multiminerals. Dit alles heeft zo goed gewerkt dat de twee bloeddrukpillen weg zijn en de plaspil ook, geen peneceline meer en de bloeddruk vond ik toch nog iets aan de hoge kant, ben verder gaan zoeken en heb veel geprobeerd, maar uiteindelijk was er een ding wat erg veel effect had op de bloeddruk en dat was Dimethyglicine DMG 100 mg oftewel pangaamzuur, b 15. Nu is de bloeddruk als van een jong iemand. Er is nog een probleem dat ik niet opgelost krijg en dat is het hoesten, regelmatig eenmaal per dag, soms tweemaal, met veel slijm. Het heeft waarschijnlijk iets te maken met teveel cortisone, maar hoe en wat weet ik nog niet, kom er wel uit, alles is tot nu toe gelukt. Dit waren eventjes mijn ervaringen met mijn gezondheid, die nu weer optimaal is, ben er erg blij mee, het kost alleen een paar centen.

Vakantie weer voorbij, eerste keer na 40 jaar weer met caravan weg, een belevenis voor een 72 jarige, matras erg hard, wc iets aparts zonder doorspoelen, met mijn formaat in een kleine ruimte is een perfecte training voor alle spieren, maar ook wel erg makkelijk, alles binnen handbereik, volledige uitrust periode . De oudste dochter veel gezien, zaten vlak bij haar en haar beeldige tuin, haar man moest weer op reis en dus zaten wij er veel en hebben heerlijk buiten gezeten, genoten van Appelscha en de mooie omgeving . Een dag naar Duitsland geweest de huizen zijn er waanzinnig goedkoop en erg mooi en groot, verdwaalden er prompt en zagen uren geen hond laat staan een mens, met kompas maar naar het westen gereden en eindelijk een bord met Ter Apel, wij blij en kwamen weer thuis in een heerlijk restaurant en voor het eerst zweinenhaxe, het viel er gewoon af zo gaar was het maar teveel vlees, we waren beide ziek van teveel, helaas. Heimwee naar huis en de kleintjes, maar zodra we hier zijn heimwee naar de dochter, dus een echte patstelling. De reis naar huis was heel warm, 32 graden in de auto, geen airco, druk hoe dat ooit verder moet met dit land ik weet het niet. Thuiskomend meteen David opgevangen, die liep met vriendje over straat naar de doodenge hoek van de straat met verhit hoofd, heb ze alle twee mee naar binnen genomen en hoofd afgekoeld met koud water en heb ze veel te drinken gegeven. David: oma, heb je mij gemist en vind je mij lief ja mijn jongen heel erg, ik vind het zulke lieve kinderen, het doet gewoon pijn, maar flink geknuffeld met hem en toen kwam Inge en nam hem mee . De tuin was voledig in bloei en erg mooi , wij genoten van alles weer, films die wij gedownload hadden, computers weer, heerlijke wc en muziek. piko bello. Afzien is goed voor het herwaarderen van al je bezit, een rijkdom, hoop er nog heel lang van te genieten. Tot de volgende vakantie.