Oppassen

Wij hebben drie schoondochters, geen van deze drie was het type van: mijn schoonmoeder druk ik aan mijn boezem en zal altijd lief voor haar zijn, wie dat verwacht is snel een illusie armer. Het is meer zo van, val je mij niet lastig, dan doe ik het jou ook niet. Heel groot was dan ook mijn verbazing toen er gevraagd werd of ik op het eerste kleinkind van mijn jongste zoon  en schoondochter wilde passen, een dag in de week, ik voelde mij zeer vereerd met zoveel vertrouwen in mij, het moest wel een vast contract zijn voor enkele jaren, wie denkt daar nu over na ik in ieder geval niet. Maar ik was zeer verheugd en blij dat kleine poppedeintje een hele dag voor mij alleen, maar ook de angst sloeg mij om het hart, de verantwoordelijkheid voor zo'n klein mensje, enfin, box, bedje, wagentje, matrasje enz., enz., aangeschaft, dat was enig en duur. Verder nog van alles, drinkbeker, luiers ,mijn leven startte opnieuw. En daar was ze dan, de eerste keer, het zweet gutste van mij af bij de eerste luier en het flesje en boertje, alles moest op tijd en dan ook nog slapen, vooral dat laatste, iedere 6 minuten ging ik kijken of ze wel oké was, bij Oprah was de wiegendood behandeld, ik had het niet meer .Na anderhalf jaar was de bloeddruk zo hoog, dat de dokter aanraadde haar halve dagen te nemen, wat ik eerst niet deed, dus pillen slikken. Wij hebben het tot bijna drie jaar volgehouden, toen ging ze ochtends naar de crèche tot 1 uur en om half 1 iedere week stonden we daar, dolblij haar te kunnen ophalen. Maar wat heb ik van het kind genoten, samen met Willem, het was ons kind, die dagen, wat hebben we haar geknuffeld . Wij konden niet genoeg krijgen van dat schattige mensje Eva, er werd van alles door ons gekocht, heerlijk verwennen, heerlijk spelen met poppetjes, met keukentjes, poppenhuizen, het kon niet op. Wij hebben samen genoten van het hummeltje, ze had moeite met slapen, heel erg, haar vader had dat ook , dus middags om 2 uur wij in de auto zachtjes rijden, baby, kind,  op schoot en ja hoor na een kwartiertje sliep ze en dan gingen wij doodstil ergens bij water staan, kijken naar zeilboten en als mijn arm ging slapen, dan nam Willem haar over op zijn arm, heel voorzichtig en zo sliep ze dan 2 uur . Toen ze er te oud voor werd en wakker bleef zijn wij naar alle speeltuinen op het eiland geweest, naar alle tuincentra, naar strandjes en ook de kinderkermis, een hele grote hal met opblaas toestellen, glijbanen, bergen, spring dingen enz.,daar aten wij dan pannenkoeken en dronken er wat, dat was oergezellig. Hebben er in de loop van elf jaar heel veel uren doorgebracht, hollend, klimmend, puffend op onze blote voeten achter Eva aan, kapot waren wij s avonds, gesloopt, maar toch genoten wij met haar en als wij daar weg gingen altijd een ijsje. Ze heeft bij ons in al die jaren nog nooit een keer gehuild. Ook hebben Eva en ik uren toneel gespeeld op zolder met verkleed kleren en ook zonder, van alles ben ik geweest en Eva  vertelde wat ik moest doen, verder nog uren verstoppertje gespeeld, een keer had ik mij zo in allerlei bochten gewrongen, dat ik vreselijke kramp kreeg, het heeft even geduurd voor dat dat over was, ook in de tuin, die kleintjes konden zich zo goed verstoppen, dat wij uren liepen te zoeken en ik uiteindelijk zei van kom maar je hebt gewonnen. Ook was er een plek waar de elfjes woonden, ik zocht echte films op met elfjes, wij hebben een zo'n film en ook verhaaltjes over elfjes, jaren heeft zij post gekregen en dingetjes gemaakt voor de elfjes, net als mijn andere kleindochter en iedere keer heb ik minuscule briefjes zitten schrijven en op rommelmarkten naar mini  mini poppetjes gezocht, die zij dan weer van de elfjes kregen, dat heeft al die jaren geduurd en later toen zij allebei aan mij vroegen zo met een jaar of 14 van oma was dat nu echt zo, deed het mij verdriet ze te vertellen dat ik de briefjes en de cadeautjes had gedaan, als zij elkaar zien hebben zij het er altijd over de beide nichtjes, maar ik heb het supergoed gebracht en van genoten. Kijk, daar ben je oma voor en met Bas was ik B 1 van Adriaan en  hij was dan Bassie, hele stukken uit de film hebben wij samen gespeeld in de auto en overal, verder heb ik met echte klinkers samen met hem forten gebouwd en daar de autootjes en de ridders bij gedaan uit Andy's kindertijd . Ook was ons bed een kasteel en Bas moest het bos in om wild te gaan vangen voor onze maaltijd, geweldig en altijd kwam opa dan na een paar uurtjes met heerlijke thee soms knakworstjes en ook hebben wij uren en dagen met Bas en Steph gemonopolyd, zelfs in onze pyjama's, nu is die tijd voorbij, na 17 jaar met alle kleinkinderen gaan wij onze echte oude dag in. Maar ik houd zoveel van deze kleinkinderen, dat ik ook moet leren dit wat los te laten. Wij hopen op een heerlijke manier nog heel veel van deze kleinkinderen te kunnen genieten. Eva zit inmiddels in Tilburg voor haar verdere toneel opleiding, David is nog iedere donderdag bij ons en dat is ook het laatste jaar, dan gaat hij naar de middelbare school en als het lukt ons huis te verkopen gaan wij samen naar Drenthe, helemaal vrij zijn en onze laatste jaren samen te genieten van kleine uitstapjes. Eva komt iedere zondag even haar portie knuffels halen, maar zij wordt nu 17 jaar over een week en als zij straks een vriendje krijgt dan zal ook dat anders gaan worden en zo hoort het ook. Maar wij  hadden het echt niet willen missen voor geen goud, wij hadden het ook echt niet zo lang gedaan, als zij niet zo geweldig bij ons pasten, alle kleinkinderen, alsof het helemaal eigen was.. Voor haar eindexamen moest ik zelfs met haar, Eva, mee het toneel op, omdat zij dat in al die jaren gewend was met oma toneel te spelen, de school vond het prima en zij kreeg er een 9 voor op haar eindexamen lijst, daar was ik heel blij om, er is een video van die zal ik er nog eens bij doen, Dinkie.